Την ημέρα που οι Έλληνες απανταχού της υφηλίου γιόρταζαν μια από τις μεγαλύτερες και λαμπρότερες στιγμές της ιστορίας τους, αποτίοντας τιμή και δόξα στους ηρωικά πεσόντες του Αλβανικού μετώπου, έφτασε η θλιβερή είδηση της δολοφονίας του συμπατριώτη μας Κωνσταντίνου Κατσίφα.

Ο Σύνδεσμος Βορειοηπειρωτών Θεσσαλίας «Ο ΠΥΡΡΟΣ», εκφράζοντας το έντονο συναίσθημα των βορειοηπειρωτών που έχουν εγκατασταθεί και διαβιούν στην ευρύτερη περιοχή, αλλά μη λησμονώντας την καταγωγή και την πατρογονική τους εστία, απαιτεί την άμεση επέμβαση της ελληνικής πολιτείας, προκειμένου να αποδοθεί δικαιοσύνη στο αποτρόπαιο έγκλημα που διεπράχθη προς τον συμπατριώτη μας, ανήμερα της Εθνικής επετείου του ΟΧΙ. Ας μη γελιόμαστε, η στυγνή δολοφονία στη συγκεκριμένη τοποθεσία τη δεδομένη χρονική στιγμή, αποτελεί το απειλητικό μήνυμα του Αλβανικού μηχανισμού προς όλους τους Έλληνες ομογενείς, οι οποίοι αρνούνται πεισματικά να εγκαταλείψουν τα σπίτια, τις περιουσίες και κυρίως τα ιερά χώματά τους, τα όποια έχουν ποτιστεί με το αίμα των Ελλήνων.

Οι εκδηλώσεις μνήμης των αγώνων του 1940, ως γνωστόν, αποτελούν «κόκκινο πανί» για το αλβανικό κράτος, όσο εξακολουθούν να υπάρχουν συνάνθρωποι μας, οι οποίοι με καμάρι ατενίζουν τη γαλανόλευκη, σε κάθε ευκαιρία εθνικής υπερηφάνειας. Το αυτονόητο δικαίωμα εθνικής έκφρασης, στοίχισε τη ζωή σε έναν ακόμη νέο άνθρωπο, ο οποίος «έπεσε» υπερασπιζόμενος την ελληνική σημαία. Δε θα πρέπει να ξεχνάμε πως η λίστα των μαρτύρων αυξήθηκε κατά πολύ, τα τελευταία χρόνια. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν τα δολοφονημένα παιδιά του Αλίκου το Δεκέμβρη του 1990, που προσπάθησαν να διαφύγουν στη μητέρα Ελλάδα. Ένα ακόμη τρανταχτό παράδειγμα αποτελεί η δολοφονία του Αριστοτέλη Γκούμα, τον Αύγουστο του 2010, στη Χειμάρρα, ο οποίος το μόνο λάθος που έκανε, ήταν πως μιλούσε ελληνικά. Στις 28 Οκτωβρίου του 2018, στην μακρά λίστα με τα ονόματα, προστέθηκε ο Κωνσταντίνος Κατσιφάς, ο οποίος υπερασπίστηκε ότι θεωρούσε ιερότερο γι’ αυτόν… τη γαλανόλευκη.

Πολλοί, μεταξύ των οποίων και ο ΠΡΘ της Αλβανίας, προσπαθούν να δημιουργήσουν εντυπώσεις γύρω από τον Κωνσταντίνο, αλλά η αλήθεια είναι μια: η ελληνική σημαία ορθώς είχε αναρτηθεί στο μνημείο των πεσόντων. Είναι άλλωστε κάτι που ο Κωνσταντίνος δε λησμονούσε να πράττει, σε κάθε εθνική επέτειο. Η κίνηση αυτή είναι καθ’ όλα νόμιμη όταν αναφερόμαστε στη διεθνώς αναγνωρισμένη Ελληνική μειονοτική ζώνη. Εν αντιθέσει με τον Κωνσταντίνο, αυτοί που εξαρχής παρανόμησαν είναι οι αστυνομικοί, οι οποίοι προσπάθησαν να υποστείλουν και να βεβηλώσουν το εθνικό σύμβολο. Η κίνηση αυτή προκάλεσε την αντίδραση του Κωνσταντίνου, ο οποίος σύμφωνα με τις μαρτυρίες των κατοίκων, πυροβόλησε στον αέρα.

Ο απώτερος μακροπρόθεσμος στόχος του αλβανικού κράτους μέσω της διαρκούς καλλιέργειας ενός κλίματος τρομοκρατίας κι εκφοβισμού, συνίσταται στην εκδίωξη του ελληνικού γηγενούς πληθυσμού, ο οποίος αποτελεί τροχοπέδη στα επεκτατικά και αλυτρωτικά του σχέδια.

Ο Κωνσταντίνος, είναι ένα ακόμη από τα θύματα, τα οποία θα πρέπει να συμπεριληφθούν στο μακρύ κατάλογο των ηρώων που το όνομά τους έχει χαραχθεί στην ιστορία του πολύπαθου έθνους μας. Εκφράζουμε τα βαθύτατα συλλυπητήριά μας στην οικογένεια του Κωνσταντίνου Κατσίφα. Το σημείο της θυσίας, δίπλα στο στρατιωτικό νεκροταφείο των ηρώων του 1940, δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης ότι ο αγώνας για την ελευθερία συνεχίζεται. Εκούσια ή ακούσια δημιουργήσατε έναν Ήρωα.

Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις
εκεί που πάει να σκύψει
με το σουγιά στο κόκκαλο
με το λουρί στο σβέρκο

Νάτη πετιέται απο ξαρχής
κι αντριεύει και θεριεύει
και καμακώνει το θεριό
με το καμάκι του ήλιου

Αθάνατος!